oooofffff

selam arkadaşlar umarım herkes iyiydir, ben pek de iyi değilim.Malumunuz annem, sonunda evimize 27 martta döndük, eşim terhis oldu, tam evimize alışmaya başlamıştık ki annemin bakıcısıyla kavga etti tlfda ve kovdum haklı gerekçelerle ama olan bize oldu apartopar memlekete gittik maaile, 3 hafta dilenci gibi bakıcı aradım ve eve döndük,2 gün sonra bu bakıcının da kaçtığı haberi beni yıktı neyse rica minnet geri döndü ama ben bugün 3 senenin stresiyle fenalaştım abuk sabuk yazdıysam rahatsızlığıma verin anlatacak çokşey var ama ben de derman yok fakat sizinle dertleşmek istedim birkaç kelimeyle de olsa.Bugün anladım ki artık daha fazla ilgilenemeyeceğim annemle , annelik eşlik gibi vasıflarım zedelendi mükemmel evlat olabilme yolunda ama sağlığım gidince ondan da oldum sanırım herkezin bana kabul ettirmeye çalıştığı bakımevine yatırma işi gerçekleşmek zorunda, doktorlu hemşireli mükemmel bir yermiş ama ben vicdanıma söz geçiremiyordum ama artık bittim arkadaşlar, çok üzgün ve de yorgunum, hepinizi sevgiyle kucaklıyorm nooolur dua edin hayırlısı olsun

ŞİMDİLİK EVİMDEYİM

selam arkadaşlar, yazmayalı 3 ay olmuş.Ankaraya geçen hafta cuma günü geldik, çocuklar ve ben geldik,eşim de ağustos 15 gibi izin alıp gelmeye çalışacak, umarım bir aksilik çıkmaz çünkü askerlerin izin ve görev bölgesi değişikliği dönemi olduğundan eşimin sorumlulukları pek bir artmış, bir gün durup birgün nöbet tutuyor,kısacası sıkı ve zor bir hafta geçiriyor inşaallah atlatır ve haftaya gelir.Eşime resti çektim,gelince geziyoruz dedim, istanbula mecburen gideceğiz çünkü kaynımın oğlu evleniyor, çıkmışken yola bursa falan gezelim diyorum, para mara dedi anlamam dedim bir burmam var onu satar gene gezerim çünkü ihtiyacımız var ailecek dedim, tamam dedi.

Zaten buraya gelme sebebim de kızımın bunalması yavrum 2 hafta önce sinir krizi gibi bişey geçirdi,2 senedir hastalık falan derken ölümle bozdu kafayı bir ağlama krizi durduramıyorum kızımı anneannem ölecek seninle babam da ölecek ben tek başıma ne yapacağım diyor zor ikna ettim yok kızım ne ölmesi nereden çıkarıyorsun aldım eve geldim uzaklaşsın ortamdan diye.

Ben de depresyon ilacını bıraktım kilo aldırdı, son olarak da vücudumda morluklar olmaya başlamıştı dr a gittim kan sayımım normal ama bu ilaçları uzun süre kullananlarla konuştum onlarda da morluklar olmuş , bu ilaçlar damar yapısını bozabiliyormuş, beyne giden damarda büzüşme yapıyormuş, işte falan filan ama ben yine çok sinirliyim herşeye karşı bir tahammülsüzlük ve nefret var zamanla aşacağım inşaallah.

Bu sıralar %100 düşünce gücünü okuyorum, aslında kaderimizi biz düşüncelerimizle belirliyoruz, olumlu düşün olumlu olsun ama bir düşüncelerimi toplayabilsem olumlu düşüneceğim de...Bir de reikiyi duydum , bakalım arkadaşım gidecek faydasını görürse ben de düşünüyorum.

Benden haberler bu kadar acaip bir baş dönmem var genelde yorgun ve stresli insanlarda oluyormuş vertigo mu her ne haltsa çok halsizim bu yüzden ancak bu kadar yazabileceğim , bir de nooolur herşeyi kafaya takmayın, hayatın ve anın tadını çıkarın, sizi mutlu edecek birşey varsa ertelemeyin ve hemen yapın, niye böyle , niye hep ben , hayatımda herşey kötü gimek zorunda mı demeyin,boşverin bugünü de en azından bedeninize bir zaiyat gelmeden atlattınız ya , hala görüyor hala yürüyebiliyor, konuşabiliyorsunuz ya , olmasını istediğiniz şeyi kesinlikle olacakmış gibi düşünün ve olsun, aslında olumlu düşünce duanın bir versiyonu değil mi , herkese kucak dolusu sevgiler, mutlulukla kalın

Bir garip yolcuyum...

Herkese merhaba, uzun zamandır yazmadığım için beni okuyan olur mu bilmiyorum ama bu bir nevi iç döküş.Bilindiği üzere 6 aydır memleketteyiz, kızım orada kreşe gidiyor bendeniz ise anneme bakıyorum ve bölünmüş, parçalanmış hayatımda aptal aptal, ne yaptığını bilmeden,antideprasanla hayata tutunmaya çalışarak yuvarlanıp gidiyorum.

Memleketin tek artısı oldu bana 14 yıldır ehliyeti olan ben bu sene araba kullanmayı öğrendim ve artık hiç de fena olmayan bir şöförüm, haaaa unutmadan bir artısı daha oldu 14 kilo aldım, evet yanlış yazmadım tam ondört kilo, kendimi çok tükenmiş hissediyorum, 15 aydır annemin altını değiştirmek ben de nasıl birşeyse galiba psikiyatriklik bir durum yeme isteği yarattı.Altını alırken duyduğum kokuyu ve hissi azaltmak için yiyecek aklıma geliyor ve işimi bitirip elimi yıkadıktan sonra doğru mutfakta soluğu alıyorum sanki unutmak ister gibi yiyorum da yiyorum.

Çocuklarımın psikolojisi de pek iyi değil oğlan kekeme oldu kız ise geceleri altını ıslatmaya başladı neyse kızınki geçici bir süre oldu okulda oturduğu yerde bile yapmış birkaç kere , öğretmeni konuşmuş rahatlayınca, altına kaçırmayı bıraktı şükür.Tüm bu yaşadıklarımız annemi bakıcıya bırakıp ankaraya evimize dönme kararı verdirmişti ki bize...

Herşeyimizi hazırladık, eşim ankaraya dönerken hepsini arabaya yükledik, sözüm ona bize kalan valizimizi de alıp biz de otobüsle gidecektik, eşim ankaraya döndü askerliğinin acemi birliği ankara polatlıya çıkmıştı,biz de kızın anneler günü gösterisinden sonra ankaraya gelecektik, eşim acemi birliğindeyken tlf la görüşürken çocukları özlediği için ağladı ama belli etmedi ben anladım dedim ki bu kadar fedakar bir adamı çocuklarından mahrum etmemeliyim,derhal iki çocuğu alıp otobüse bindim, ogün eşim usta birliği için kura çekecek yani askerliği nereye çıktı belli olacak, ilk konaklama yerinde tlf mu açmıştım kapamayı unutarak otobüse binmişim hiç de sevmem ve şiddetle kınarım, otobüste tlf çalmaz mı , valla kusura bakmayın asker eşim arıyor usta birliği nereye çıktı o bellli olacaktı dedim ve izin verdiler açtım telefonu İl jandarma komutanlığı ADANA ... Ben şoklardayım biz hayatımızı düzene koyacaktık , ankaraya dönecektik, hepsi kaldı, gene de şükür eşimden sonra çekenler hep yüksekovo şırnak falan çekmişler,memleketimizin heryeri güzel ama ben iki çocuğu alıp oralara gidemezdim ki,ben annemden çocuklar da babalarından ayrılmamış oldular.

Bendeniz memlekette spora başlayayım dedim ama daha step tahtasına ilk adımımı attım ki sol baldır da hırt diye bir ses işittim kımıldamama imkan yok, doğru hastaneye, hafif derece kas yırtılması, 15 gün merdiven inme, uzun yürüme çömelme , spor yok alt bile değişmeyecekmişim, vay babam vay dedim eve gelip tüm işlerime kaldığım yerden devam ettim, dr da spor hocası da vücudun çok yorgun olduğu için sporu kaldıramaz dediler.

İşte böyle haftaya memlekete gidiyoruz, ama bu sefer adamakıllı bir kadın tutacağım ben çocuklarım ve kendimle ilgileneceğim, arada evime ankaraya geleceğim,çocuklarıma acımayan kalmadı benden başka , dinimiz bile insanı önce evladından sorumlu tutuyormuş hatırlatması,umarım ben de hatırlarım, hepinizi çok özledim ve öpüyorum

VEDA...

Geldim arkadaşlar, salı akşamı adanadaydım cuma sabah oradan otobüse bindim ve akşam burada oldum.Annem fena değil , halinden memnun, yeterki evinde olsun herşeye razı...


Gittim çok sevindi, yanlız arkasında yatak yarası açılmış, neyse ki pek kötü değil kendi kendine iyileşmiş , kimse farketmemiş, o kadar da baktık dikkat ettik diyorlar eee ben nasıl gördüm ya , neyse işte elin baktığı ancak bu kadar olur değil mi, tırnaklarını kestim, vücut temizliğini yaptım bir de güzel yıkadım, ayrılırken ağladı ama biliyor ki mecburum evde çocuklar beni bekler, git git diye işaret ediyor eliyle, yapayanlız otobüse binince ve bana el sallayan bir annem olmayınca mahsunlaştım, üzüldüm ama...

Çocuklar babalarıyla iyi vakit geçirmişler, sorun yaşamamışlar, oğlum gelince bana pek soğuk davrandı daha dün sevgi gösterisinde bulundu galiba gücenmiş, kırıldım elkadar çocuğun bana gönül koymasına ,yavrum kimbilir neler hissediyor...

Sanırım interneti iptal ettireceğiz yakında, eşim askere gidince biraz fuzuli masraf olacak internet, biz de tüm fuzuli masrafları yok etmeye çalışıyoruz,sizlerin yakınlığı bana olan desteği benim için o kadar önemli ki hepinize tek tek teşekkür ediyorum, enbaşta dilek ablam, azimlim, cicikız candyciğim, arzummcum, busecim,sashacım ve meleğim pinelam, sizlerin dostluğunuza minnettarım, umarım arada da olsa haberleşebiliriz,sevgiyle kalın , hoşçakalın, hepinizi muhabbetle kucaklıyor ve öpüyorum.

NE YAPACAĞIM BEN!!!

Bugün biraz canım sıkılıyor,annemi aradım, sanırım bana kırgın onu bırakıp geldiğim için ama ne yapabilirim, eşim ve çocuklarımın kırık kalplerini onarmam gerek, bunu anlamıyor annem ya da bilinci çok iyi değil.

Annemin akıl sağlığı konusunda pek fikir yürütemiyorum ama dr un demesi artık eskisi gibi olması beklenemez sonuçta beyinde ana damar sayılabilecek , kalın bir damar tıkalı ve haliyle oradaki sinirler ölü , bu nedenlede beynin o bölgesinden beklenen işlevleri yerine getiremiyor.

Ben ne yapacağımı bilemez bir durumdayım, yazın eşim olmayacak malum askere gidecek, okullar kapalı kızımı oyalayacak birşey olmayacak, eee adananın iğrenç havası yazın millet cinnet geçiriyor oralarda , kaldı ki herkes konu komşu yaylaya çıkıyor bir de yanlız kaldık mı, ne yapacağım oralarda , hiç olmazsa evim serin, çocuklar evlerinde olunca babalarını aramıyorlar ankaraya dönelim diyorum, eşim bu sefer ankarada tek başına kalacaksın, tüm yük omuzlarında olacak, hiç olmazsa adanada normalde gelmeselerde gelen diyebileceğin insanlar var hepsinden önemlisi yardımcım leyla abla var. OOOOOffffff tıkanıp kalıyorum.

Haftaya çocukları babalarıyla bırakıp annemi kontrol etmeye gideceğim, bakalım zavallı kocacığım ne yapacak tek başına çocuklarla, 8 saatlik yol, gideceğim , 3 gün falan kalıp geri geleciğim, 15 gün daha kalırız ankarada ve tekrar , bu sefer hep beraber adanaya döneceğiz, malum kreş de açılır.

Böyle işte bugün biraz mahsunum, üzgünüm, ne bileyim öyle işte,hoşçakalın

Yetti artık şu kilolar

Selam tüm dostlara , günlerim çok güzel geçiyor,aman tahtalara vuralım nazar değmesin.Aslında hergün annemi arıyorum ve ona yakında geleceğimi söylüyorum o da ağlıyor , bağırıyor,çok üzülüyorum haline ama ne yapalım , elden gelen birşey yok melek kocam ve tatlı bebişlerim 1 senedir çektikleri rezillikten sonra anneleriyle vakit geçirmeyi hakettiler bence.


Ben de perşembeden beri daha tutarlı yiyip içiyorum, bir de keten tohumuna başladım, birinin bir yakını keten tohumuyla epey kilo vermiş.sabahları aç karnına bir çay bardağı suya bir çay kaşığı dövülmüş ya da çekilmiş keten tohumunu atıp bi taşım kaynatıp içine 1 adet küp şeker ilave edip içilecekmiş , ama ben yarım su bardağı süte direk birbuçuk yemek kaşığı dövülmüş keten tohumunu katıp içiyorum çünkü günde 1,5 yemek kaşığı keten tohumu almak bedenimiz için çok faydalıymış ayrıca tokluk hissi veriyor ve barsakları yumuşatıyormuş , bunların yanında kilo da verirsem ne ala...


Bu arada adanada eve gelen bir medicalci nerdeyse zorla şu bele takılıp titreten kemerlerden sattı bana ,,onu da ankaraya getirdim hergün yarım saat de onu takıyorum, bakalım 1 ay sonunda ne olacak merakla bekliyorum.Sanki faydası var gibi, eltim de onunla bayağı bir incelmiş, bir keresinde de ben yine rejim yapıyordum ve her öğünden önce 1 su bardağı greyfurt suyu içiyordum günde 1 saat kadar da spor yapıp 1 ayda 20 kilo vermiştim, greyfurt suyunu merak edenler için tarif edeyim: 4 greyfut ve 3 limon iyice yıkandıktan sonra kabuklarıyla ince ince doğranır, bir tencereye alınır yaklaşık 3 litre hacminde bir tencere yeterli ve üstüne çıkacak kadar su konup bir taşım kaynatılıp soğuyunca elinizle iyice ezin ve ince süzekten süzün, her öğünden önce içine bir tatlı kaşığı kadar bal katıp için gün de 2 ya da 3 bardak daha fazla değil, ama dikkat edin bazı ilaçlarla greyfutsuyu öldürücü etki yapabiliyormuş.


Benden inciler bu kadar herkese mutlu ve umutlu günler diliyorum.

CUMARTESİ

Oooohhh be ne güzel birşeymiş insanın evinde , hastasız, problemsiz uyanması, kendimi çok iyi hissediyorum,şükür Allahıma, Allahım bozmasın.Çocuklarım ve eşim de o kadar mutlu ki görmelisiniz, zaten tek başına bu yetiyor bana mutlu olmak için.


Sabah uyanıyoruz, kendi evimizde , kendi mutfağımızda , kendimiz için kahvaltı hazırlıyoruz.Annem bunu çiğneyebilir mi,yiyebilir mi endişesi taşımadan,çocuklarım şunu sever, eşim bunu yapmamı özlemiştir diyerek zevkle yapıyorum yemeklerimi.


Adanada hele de babaları Ankaraya döndüğü zaman 2 çocuğumla üstüste oturuyorduk, yani tedirgin civcivler gibi, annemiz de bizi bırakırsa korkusuyla ikisi de aynı çekyatta biri bir bacağıma biri bir bacağıma oturuyor gece ise yatırdığım yerden benim yattığım yatağa geliyorlardı ve 3 kişi yanyana yatıyorduk, sabaha elim kolum uyuşmuş kalkıyordum, şimdi çekiliyorlar odalarına oohhh,kebab.


Kızım o kadar bilinçli bir çocuk ki anne diyordu adanadayken, biz kardeşimle idare ederiz ,siz babamla başbaşa romantik bir yemeğe çıkınsana, bunu diyen çocuk 4 yaşında, bir arada diyordu ki anne ankaraya gidelim, o zaman biz kendi odamıza gidip yatıyoruz siz de babamla romantik romantik oturursunuz, aklınca bizi ikna edecek.Çocuk deyip geçmemek gerekir onların öyle ilginç bir ruh dünyası var ki...


İşte böyle şimdilik bir rüyada gibi mutlu mesut idare ediyoruz, üstelik deli gibi yememizden eser kalmadı,umarım hep böyle devam eder,herkese mutlu haftasonları.